عجب صبری خدا دارد

بنا به درخواست های مکرر همسرخان مبنی بر ارسال این شعر، بدین وسیله این شعر زیبا جهت تلطیف روحیه شما عزیزان ارسال می شود. باشد که مقبول افتد!

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

همان یک لحظه اول که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان 

جهان را با همه زیبایی و زشتی به روی یک دگر ویرانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

که در همسایۀ صدها گرسنه چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم 

نخستین نغمۀ مستانه را خاموش ، آن دم بر لب پیمانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

که می دیدم یکی عریان و لرزان ، دیگری پوشیده از صد جامه ی رنگین 

زمین و آسمان را واژگون میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

نه طاعت می پذیرفتم نه گوش از بهر این بیدادگره تیز کرده 

پاره پاره در کف زاهد نمایان سبحه ی صد دانه می کردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

برای خاطر تنها یکی مجنون صحراگرد بی سامان 

هزاران لیلی نازآفرین را کو به کو آواره و دیوانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان 

سراپای وجود بی وفا معشوق را پروانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

به عرش کبریایی به همه صبر خدایی ، 

تا که می دیدم عزیز نا به جایی ناز بر یک ناروا گردیده خواری می فروشد 

گردش این چرخ را وارونه بی صبرانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

که می دیدم مشوش عارف و عامی ز برق فتنه ی این علم عالم سوز مردم کش 

به جز اندیشه ی عشق و وفا معدوم هر فکری در این دنیای پر افسانه میکردم 

عجب صبری خدا دارد، 

اگر من جای او بودم، 

همین بهتر که خود جای خود بنشسته و 

تاب تماشای تمام زشتکاری های این مخلوق را دارد 

وگرنه من به جای او چو بودم 

یک نفس کی عادلانه سازشی با جاهل و فرزانه میکردم؟؟

معینی کرمانشاهی