خداجون آخه چقدر تو خوبی؟

دارم فکر میکنم چقدر خدا بزرگ و ارحم الراحمینه. چقدر وقتی بهش توکل میکنی و همه چیز رو بهش میسپری، خودش راست و ریست میکنه اوضاعو... یادتونه خونه خریده بودیم و مستاجر داشت؟ یادتونه گفته بودم باید اسفند ماه 40 میلیون بدیم به مستاجر تا پاشه؟ یادتونه پول نداشتیم و میگفتم درست میشه؟

خب الان بیاید تحویل بگیرید دیگه. همه چی اوکی شد. 2 ماه پیش مستاجرمون گفت من میتونم زودتر پاشم اگر پولمو بدید. ما فقط 4 میلیون پول داشتیم + 6 تومن که دست صاحبخونه مون بود. یعنی 30 تومن پول کم بود. هیچی دیگه. 15 تومن از مامانم اینا قرض گرفتیم، 12 تومن مادرشوهرم اینا دادن و بقیه ش هم از یکی دیگه. به همین سادگی جور شد و ما بالاخره 26 بهمن به خونه جدیدمون اسباب کشی کردیم.

حتی پول پرده و فرشو نداشتیم. پمپ آب و تصفیه آب هم باید میخریدیم. پرده و فرشو مامانم حساب کرد و من یه پروژه انجام دادم و پول پمپ و تصفیه آب جور شد. برای بدهی هامونم خرد خرد قرار شد بدم که وقتی یه واممون شهریور تسویه شد دوباره وام بگیریم. 

یه جا خواهرم جلسه ثبت نام کرده بود برامون که قرعه کشی بود و ماهی 200 میدادی و 10 میلیونی اسمت می افتاد. هی سیگنال زدیم که بهمن یا اسفند اسممون در بیاد و بالاخره خدای بزرگ لطفشو مثل همیشه بر ما جاری کرد و این ماه اسم من در اومد... یعنی در این حد بزرگه این خدا!

ای خدا کور بشه هرکی بزرگیتو نمیبینه!

اینم نمایی از پذیرایی و آشپزخونه مون

کابینت رو باید درست کنیم تا یخچال فریزرمون جا بشه. خیلی خونه مون رو دوس دارم. کمددیواری هاش خیلی زیاده، تراسش بزرگه، وسایلم تازه داره خودشو نشون میده و خلاصه دوست داشتنی اه. مخصوصاً که روبروش یه پارک داره و دل آدم بگیره میتونه بره توشدلش واشه!

اینترنت هم ندارم فعلاً. برای همین پست جدید نذاشتم و خبری ازم نیست. شرمنده لطف همه دوستانی که خبری ازم گرفتن...