یه پست سبز

چند وقتی بود از این پستای سبز نذاشته بودم. گفتم بد نیست از سبزی صحبت کنیم. چند وقت پیش که رفته بودیم ولایتمون، خونه مادرشوهرم یه نایلون سیر دیدم که سبز شده بود و افتاده بود. مادرشوهرم گفت اگر میخوای ببر چرخش کن برای ماست. گفتم نه سیر داریم. بعد یادم اومد یه گلدون بزرگ تو بالکنشون بلااستفاده افتاده. این شد که دست به کار شدم و با شوق فراوان سیرها رو یکی یکی توش کاشتم و آب دادم و برگشتیم قم و اصلاً یادم رفت چنین چیزی وجود داشته.

تا اینکه برای عروسی خواهرشوهر که رفته بودیم، رفتم تو بالکن که یهو چشمم افتاد به گلدونه و ذوق زده شدم. سیرها بلند شده بود و کسی نمی چیدشون! جون میده برای آش دوغ. اووووم به به. دهنم آب افتاد 

خونه بابام که بودم همش تو حیاط بودم و یه آبکش دستم بود سبزی میچیدم و بعد از شستنش، نون پنیر میاوردم و می افتادم به جون سبزی ها. انشالله بعد از تعطیلات عید میخوام سبزی بکارم تو باکس های سبزیجاتم. گوجه و خیار و سبزیجات. به به. من می میرم برای سبزی کاری

اینم یه آبکش سبزی حیاط خونه مادری به همراه گوجه های ریز. راستش دل خودمم بدجوری آب افتاد از دیدنش!!! 

اینم خیار محلی حیاط مامانمه که خیلی خوشمزه است. این هنوز کوشولواه 

این هندونه هه رو آخرش نفهمیدم ما خوردیمش یا نصیب ازما بهترون شد!

اینارو هم من کاشته بودم تو حیاط و اینقده دوسشون داشتم که خدا میدونه. یعنی الان آرزومه یه تیکه زمین داشته باشم اینجا و توش سبزی بکارم. به امید آن روز!!! به به 

سبزی کاری و گل کاری خیلی باعث تغییر روحیه آدم میشه. آدم حتی خسته هم بشه باز شیرینه. با دیدن سبز شدن و قد کشیدنش آدم احساس شادابی میکنه. هر روز بهشون آب میده و قربون صدقه شون میره! علی که با دیدن ناز کردن گل و سبزی هام و حرف زدنم باهاشون به شوخی میگه کاش به ما اینقدر توجه میکردی . از من نصیحت: حتماً انجامش بدین. بهتون قول میدم پشیمون نخواهید شد! الان بهترین زمان برای کاشت سبزی و صیفی جاته. اگر قصد سفر ندارید حتماً دست به کار شید. تو گلدون و کاسه و بطری نوشابه و هرچیزی که میشه خاک توش ریخت هم میشه سبزی کاشت!

خب تا اینجا دیگه بسه. غرض آب شدن دلتون بود که فکر کنم حاصل شد!