به خود رسی! :دی

خیلی وقت بود که به خودم توجه نکرده بودم. منظورم وضعیت جسمی اه. بیشتر از اینکه به خودم توجه کنم، به علی و سلامتیش توجه کردم ولی بی خیال خودم بودم. تااینکه  چند وقت پیش بیمارستان برای چک آپ سالانه پرسنل یه سری آزمایش ازمون گرفت. از قند و چربی و هپاتیت و ایدز و آهن و آنزیم کبدی و سل و خلاصه هر چیزی که فکرشو بشه کرد که خدا رو شکر همه ش طبیعی بود.

خیلی وقت بود که میخواستم برم پیش دکتر زنان. بالاخره هر خانمی باید سالانه معاینه بشه و من هی امروز فردا میکردم و تنبلیم می اومد. خلاصه که بالاخره نوبت گرفتم و رفتم برای معاینه و پاپ اسمیر دادم و یه سری آزمایش برای سرخک و سرخجه و سیفلیس و این چیزا که بعدها لازم میشه. یه سری دارو و قرص هم داد که باید مصرف کنم و دفعه بعد برم پیش دکتر.

پریروز هم بعد مدتها رفتم دندون پزشکی برای دندونم که یه تیکه کوچولوش شکسته و من یک ساله هی تنبلی میکنم و نمیرم برای درست کردنش. بالاخره 5شنبه رفتم معاینه و فردا باید برم وقت ترمیم بگیرم. یه عصب کشی دارم و یه ترمیم دندون جلو. اینم از این.

امروزم رفتم عکس قفسه سینه گرفتم برای چک آپ ریه ام. دیگه فقط مونده واکسن کزار که اونم بزنم تموم میشه چک آپم. دارم فکر میکنم چه خوبه آدم سالیانه آزمایشات روتین رو بده و حواسش به خودش باشه! اینطوری در مراحل اولیه خیلی از سرطان ها و بیماریها تشخیص داده میشن و میشه زودتر درمان یا متوقفشون کرد.

یکی دو ماه هم قرص آهن و کلسیم و ویتامین D خوردم که کمبودهای بدنم جبران بشه. خلاصه که از این به بعد میخوام بیشتر حواسم به خودم و بدنم باشه. سه چهار کیلو هم اضافه وزن دارم که باید اونو هم کم کنم و به کمتر از وزن نرمالم برسم  حس باشگاه رفتن و دیدن جینگولک بازی خانما و زلم زیمبو و چشم و هم چشمی شونو هم ندارم. بیشتر از اینکه بخوان ورزش کنن، چشمشون به آدم و لباسش و قیافه ش و آرایشش و طلاجاتشه! برای همین تصمیم دارم تو خونه ورزش کنم و غذامو کم کنم. به همین منظور چند روزی هم روزه تو برنامه دارم.

پیش به سوی بدنی سالم تر! یوهوووووووو